به عنوان تنها پیشنهاد دهنده Piombino وقتی Jindal Steel and Power ، تحت کنترل نوین ، برادر ساژجان ، پس از نشان دادن علاقه اولیه ، بیرون کشید.

این شرکت همچنین اعلام کرده است که قرارداد اولیه برای فروش کارخانه تریست خود را به تولیدکننده ایتالیایی فولاد آرویدی منعقد کرده است.

گیاه تریست ، در بندر شمال شرقی ایتالیا می تواند حدود 500،000 تن آهن خوک و همچنین کک تولید کند.

برای کارخانه Lecco ، Lucchini مهلت خود را برای تولیدکنندگان خصوصی فولاد اروپایی Duferco و Feralpi تمدید کرده است تا یک پیشنهاد الزام آور بهبود یافته را تا 15 اکتبر ارائه دهند. پیشنهاد اولیه که حدوداً یک ماه پیش توسط دوفرکو و فرمالپی انجام شده بود ، رضایت بخش نبود.

لوچینی می تواند حدود 2.5 میلیون تن فولاد در سال تولید کند.

طبق گفته منابع ، JSW Steel برای خرید بزرگترین کارخانه فولاد ایتالیا ، ایلوا نیز در تلاش است.

طرفهای دیگر که به ایلوا ابراز علاقه کرده اند ، شامل بزرگترین شرکت فولاد ساز ، ArcelorMittal و شرکت خصوصی Marcegaglia هستند. علاوه بر این استدلال که تقاضای خودکار ایالات متحده در حال حاضر تقاضای داخلی فولاد ایالات متحده را برانگیخته است ، این همچنان در بین نظریه های “دورتر” است. از نظر ما چرا؟ خوب ، اول ، وقتی در نظر بگیرید قیمت HRC در ایالات متحده قیمت های کمتری را با قیمت 93 دلار در هر بشکه ، + 63 دلار در هرمتر ، و + 18 دلار / دلار پریمیوم به قیمت های HRC چین ، اتحادیه اروپا و ترکیه (HRC) (در مقابل کسری های - 14 دلار در هر تن ،) - با توجه به تعریف ، اگر این کشورها در حال تخلیه قیمت HRC در ایالات متحده باشند ، قیمت های HRC در ایالات متحده آمریکا تخلیه نمی شود ، با حق بیمه فعلی که در بازار به فروش می رسد ، 47 دلار / تن و - 27 دلار در هر متر / تن. بنابراین ، در حالی که ما می دانیم موارد محدودیت تجارت در حال حاضر “داغ” است ، تصور اینکه کارخانه های فلزی ایالات متحده با موفقیت ادعا می کنند که دامپینگ در برابر پس زمینه کلان فعلی اتفاق می افتد بسیار دشوار است.

    ما همچنان اعتقاد داریم که تجمع در فولاد ایالات متحده مبتنی بر شماری از برداشت های غلط در بازار است. ما آن را به عنوان بهترین ایده های کوتاه در دنیای پوشش خود ، هرچند پایان سال 2014 و سال 2015 مشاهده می کنیم. بازوی معدن کنگلومرا خانواده بنی بنی اشتاینمتس از یک دادگاه بین المللی خواسته است تا دولت برنامه های گینه را برای حراج آهن چند میلیارد دلاری مسدود کند. حقوق سنگ معدن ، که پس از تحقیق در مورد فساد ، از شرکت مشاغل اسرائیلی سلب شد.

منابع BSG همچنین به دنبال بازگرداندن حقوق معدن خود در کشور آفریقای غربی و خسارت است ، طبق ادعای داوری بین المللی که ماه گذشته ارسال شده و روز چهارشنبه توسط این شرکت منتشر شده است.

“BSGR در ادعای داوری خود گفت:” گینه باید از اعطای عناوین معدن ، كه به طور غیرقانونی از BSGR برداشته شد ، به هر شخص ثالثی جلوگیری شود. “

BSGR از زمانی که فایننشال تایمز ادعای فساد اداری در سال 2012 را فاش کرد ، مرتکب تخلف شده است.

با استناد به گزارشهای مطبوعاتی ، BSGR در ادعای خود گفته است كه شركتهای معدنی پیشرو از جمله گلنكور ، ArcelorMittal و BHP بیلیتون از مناقصه برنامه ریزی شده دولت گینه برای حقوق نیمه شمالی سیماندو كه تا آوریل توسط BSGR برگزار شده ابراز علاقه كرده اند. این شرکت همچنین به عنوان داوطلبان بالقوه Rio Tinto و Vale نامگذاری شده است ، که هر دو قبلاً در آینده چشمگیر سهام بوده اند.

سیماندو به عنوان بهترین ذخایر سنگ آهنی توسعه نیافته جهان به حساب می آید اما در فاصله 700 کیلومتری ساحل در کوههای دوردست قرار دارد. ایوان گلاسنبرگ ، مدیر اجرایی گلنكور ، ماه گذشته گفت كه معامله گر معامله گر معامله گر وی ممكن است به سیماندو علاقه مند باشد اما تنها در صورت عدم موافقت به كمك مالی بودجه راه آهن و بندر مورد نیاز - با هزینه تقریبی 14 میلیارد دلار - به بهره برداری برسد. سپرده

ماه گذشته BHP پس از فروختن چشم انداز جداگانه سنگ آهن به آرکلور ، گینه را ترک کرد ، که سعی در کاهش انتظارات از اقدام برای سیماندو داشت.

هر سه شرکت از اظهار نظر درباره ادعای BSGR خودداری کردند.

ریو تمام سیماندو را از سال 1997 تا 2008 نگه داشت ، زمانی که حقوق نیمه شمالی مصادره شد و به BSGR تحویل داده شد - در پی ، طبق استعلام دولت گینه ، وعده های میلیون ها دلار پول نقد و سهام به همسر لانزانا کونته ، که حکومت ربع قرن با مرگ وی در دسامبر به پایان رسید. ریو نیمه جنوبی سپرده را حفظ کرده و در ماه مه توافق نامه سرمایه گذاری 20 میلیارد دلاری برای توسعه آن اعلام کرد. از اظهار نظر درباره ادعای BSGR خودداری کرد.

پس از به دست گرفتن جنگ نظامی پس از مرگ كنته ، واله در سال 2010 موافقت كرد مبلغ 2.5 میلیارد دلار برای 51 درصد سهام در دارایی های گینه BSGR بپردازد. فقط مبلغ 500 میلیون دلار اولیه قبل از انتخاب دولت گینه در نظرسنجی ها در آن سال مبنی بر تعلیق این پروژه و پس از آن حقوق شرکت ها لغو شد.

دولت BSGR را از مناقصه در مناقصه منع كرده است اما واله را پس از استعلام ادعا كرد كه گروه برزيل طرفدار فساد ادعايي نبوده است ، اين كار را انجام داد. واله به عنوان طرف دعوی داوری BSGR معرفی نشده و ادعای خود را علیه BSGR دنبال می کند.

دولت گینه ادعای داوری BSGR را “كاملاً بی اساس” خواند. وی افزود: “هیچ یک از اظهارات و شواهد BSGR به هیچ وجه پاسخگوی ادعاهای خاص علیه BSGR نیستند که باعث شد گینه به پایان برسد و این حقوق مشابه را لغو کند و